Kamiński zaprasza młodzież do siebie, gromadzi ją, pożycza książki, zachęca do tłumaczenia dzieł obcych, pisania własnych; wspiera młodych autorów radami, poprawia ich utwory pod względem stylu, języka, a nawet ortografii. Zachęca do poznawania się z pieśniami ludowymi, do spisywania ich, aby potem pieśni te poprawiać, udoskonalać i tworzyć z nich polską muzykę narodową.
Read MoreW 1814 roku zjeżdża Jachowicz do Lwowa. Tu musi w liceum przygotować się do uniwersytetu (bo gimnazjum stanisławowskie nie miało najwyższych klas), a w 1815 roku dostaje się do uniwersytetu. Nauki na uniwersytecie lwowskim stały wtedy nie bardzo wysoko. Uniwersytet ten zamknięty był przez lat kilka z rozporządzenia władz austriackich, otwarty został znów w 1815. […]
Read MoreGdy Stanisław doszedł lat dziewięciu, matka rozstała się z nim, oddając do szkół do Rzeszowa. Umiał już wtedy mały Staś czytać i pisać po polsku i zapewne po niemiecku, bo w szkołach galicyjskich w tych czasach całe nauczanie od początku odbywało się w języku niemieckim. Matka przechowała na pamiątkę pierwszy list, jaki ze szkoły Staś […]
Read MoreNa grobie Stanisława Jachowicza wyryty jest napis: „Jego rodziną był kraj cały, jego dziećmi — wszystkie dzieci polskie.” Był, chciał być ojcem dla wszystkich dzieci polskich, najgoręcej jednak kochając te, które były smutne, samotne i opuszczone; dla nich pracował, im oddał swe serce, myśli, życie całe. Czyż mogą dzieci polskie nie znać tego swego nauczyciela, […]
Read More