Publicystyka społeczna - Strona 6 z 9 - Archiwalne pisma Stefanii Sempołowskiej

Kamiński zaprasza młodzież do siebie, gromadzi ją, pożycza książki, zachęca do tłumaczenia dzieł obcych, pisania własnych; wspiera młodych autorów radami, poprawia ich utwory pod względem stylu, języka, a nawet ortografii. Zachęca do poznawania się z pieśniami ludowymi, do spisywania ich, aby potem pieśni te poprawiać, udoskonalać i tworzyć z nich polską muzykę narodową.

Stanisław Jachowicz

Stanisław Jachowicz – cz.3

W 1814 roku zjeżdża Jachowicz do Lwowa. Tu musi w liceum przygotować się do uniwersytetu (bo gimnazjum stanisławowskie nie miało najwyższych klas), a w 1815 roku dostaje się do uniwersytetu. Nauki na uniwersytecie lwowskim stały wtedy nie bardzo wysoko. Uniwersytet ten zamknięty był przez lat kilka z rozporządzenia władz austriackich, otwarty został znów w 1815. […]

Stanisław Jachowicz

Stanisław Jachowicz – cz.2

Gdy Stanisław doszedł lat dziewięciu, matka rozstała się z nim, oddając do szkół do Rzeszowa. Umiał już wtedy mały Staś czytać i pisać po polsku i zapewne po niemiecku, bo w szkołach galicyjskich w tych czasach całe nauczanie od początku odbywało się w języku niemieckim. Matka przechowała na pamiątkę pierwszy list, jaki ze szkoły Staś […]

Stanisław Jachowicz

Stanisław Jachowicz – cz.1

Na grobie Stanisława Jachowicza wyryty jest napis: „Jego rodziną był kraj cały, jego dziećmi — wszystkie dzieci polskie.” Był, chciał być ojcem dla wszystkich dzieci polskich, najgoręcej jednak kochając te, które były smutne, samotne i opuszczone; dla nich pracował, im oddał swe serce, myśli, życie całe. Czyż mogą dzieci polskie nie znać tego swego nauczyciela, […]

Różne

Na wystawie w instytucie głuchoniemych i ociemniałych

W Instytucie Głuchoniemych i Ociemniałych urządzono w ostatnich dniach października wystawę szkolną. Poszłam ją obejrzeć. Na progu prawie, bo przy wejściu do wielkiej sali, stanowiącej przedsionek, zobaczyłam na wysokim postumencie gipsowe popiersie księdza Falkowskiego, twórcy zakładu dla głuchoniemych, pierwszego ich w Polsce nauczyciela; pomnik był owinięty zielonymi wieńcami, a na czerwonych wstęgach był napis, że […]

Wielcy ludzie

Henryk Sienkiewicz

Przed kilku dniami (dn. 15 listopada) umarł sławny pisarz polski, Henryk Sienkiewicz. Imię jego jest w tej chwili na wszystkich ustach w Polsce; wszyscy wspominają jego zasługi, obmyślają sposoby uczczenia jego pamięci.

Walka o wolność

Żyje Polska!

Wspaniały królewski ptak, orzeł białopióry, schwytany przez wrogów, uwięziony został w klatce żelaznej. Wiele lat przeżył w niewoli, rwał pręty żelazne szponami, szarpał się w męce, we krwi — pręty nie puszczały. Lecz choć minęły długie lata, ptak więziony pamiętał zawsze o tych pięknych dniach, gdy wolny unosił się ponad szczytami górskimi, dumnym okiem patrząc […]

Warszawa

Rada miejska Warszawy w 1861 i 1862 roku – cz.3

Zanim jednak wybory zostały ukończone, ciągle zmieniający się kurs polityki rosyjskiej w Królestwie doprowadził do ogłoszenia w dniu 14 października stanu wojennego, w czasie którego wobec wzmożonych represji nie było przez długi czas mowy o wprowadzeniu w życie nawet tak ograniczonego autonomicznego samorządu. W początku 1862 roku w Petersburgu toczyła się walka między tymi, którzy […]

Warszawa

Rada miejska Warszawy w 1861 i 1862 roku – cz.2

Czerwieńcy, stojąc na stanowisku: „Wszystko — albo nic”, na wprowadzanie reform patrzyli niechętnie, bali się, że kompromis uśpi czujność narodu; przyjmowanie udziału w tworzonych przez władze zaborcze instytucjach uważali za zdradę, za „umizgi Targowicy do Moskali” — postanowili do wyborów w Warszawie nie dopuścić; odgrażali się, że rozpędzą zgromadzenie wyborcze, choćby im przyszło gnić w […]

Warszawa

Rada miejska Warszawy w 1861 i 1862 roku – cz.1

Jako odpowiedź na krwawe manifestacje lutowe w 1861 roku ogłasza cesarz Aleksander II akt z dnia 26 marca, obdarzający Królestwo Kongresowe szeregiem reform administracyjnych w duchu autonomicznym. Reformy te, mające na celu uspokojenie wzburzonych umysłów, oparte były na projekcie Wielopolskiego, któremu też cesarz powierzył wprowadzenie ich w czyn. Współcześnie prawie z ogłoszeniem koncesji: zamknięcie Towarzystwa […]